Welkom op ellinbooks!
Over Ellen Gielkens
Ellen Gielkens (1983) studeerde neuropsychologie aan de Universiteit Maastricht. Ze is werkzaam als GZ-psycholoog waar ze inspiratie opdoet voor het schrijven. Ze schrijft sinds enkele jaren korte verhalen, gedichten en in november 2020 is haar debuut roman ‘Levenspijn’ verschenen.
“De werkelijkheid is niet zoals de verhalen in boeken.” Hector Malot
Over Levenspijn
De levens van Adrie en Anna kruisen elkaar in dit verhaal. Anna die in een psychiatrische instelling altijd met grote motivatie en inzet gewerkt heeft en zich gelukkig gevoeld heeft met dit werk, haar man Rutger en haar dochter Pia. Adrie die altijd tegen de demonen uit zijn verleden heeft moeten vechten en nu geconfronteerd wordt met een dramatische gebeurtenis Beiden lijken in dit verhaal op een erg cruciaal moment in hun leven gekomen. Maar op welke wijze beïnvloeden zij elkaar, met hun zo verschillend lijkende achtergrond.
Lief klein wondertje
Aan de hand van gedichten en twee korte verhalen een beschrijving van een stille geboorte, van binnenuit beleefd. De verschillende gevoelens zijn opgezocht en komen aan de orde in de betekenissen van klanken van woorden. Geloof raakt verloren, wordt ter discussie gesteld en zal weer gevonden worden. Het boekje biedt houvast en troost en zal je niet helemaal met lege handen laten.
Afscheid
“Waar is die bejaarde man nu heen?
“Annemarie, rustig hij komt vast terug”
“Jij met je rustig, hij is al tien minuten weg. Waar is hij dan… Nou?” Ze houdt het roestige rode rijwiel met weerzin vast. De handvaten zijnplakkerig, het zadel heeft een scheur waar ze behoedzaam haar hand naast legt.
“Tja…” Harold kijkt schuchter naar de oude wielerfiets, telt de spaken in zichzelf. “We kunnen er een fietsvakantie van maken?” Met een afgemeten glimlach probeert hij oogcontact te krijgen.
Zijn blik kaatst terug op gespannen schouders die pinnig uitsteken. Annemarie scant elke richting behalve de route naar zijn grote blauwe ogen.
“Ik zit wel op het zadel,” bitst ze verder.
“Er is niet echt plek voor mij, geloof ik,” naar het kale achterwiel kijkend, laat hij zijn hoofd weer zakken.
“Als je nu eens zou helpen zoeken in plaats van zielig doen.”
“Misschien is het maar goed ook, ieder zijn eigen weg, deze trip is te laat voor ons, ik ga wel te voet.”
De wind houdt onverwijld haar adem in. De roze bloesem hangt flets aan de boomtakken, van de robuuste bomen. De laan bomen lijkt samen te komen bij Harold en Annemarie, aangelegd voor deze gelegenheid, daar in de voorzichtige voorjaarszon, als stille toeschouwers toornen ze boven twee zwijgende mensen en een fiets uit. Op het moment als Harold wegloopt gaat het waaien. De takken zwaaien hem uit. Annemaries haren die onder haar muts uitkomen wuiven mee. Ze merkt niet hoe wit haar vingertoppen van haar rechterhand zijn waarmee ze het zadel vastheeft, de scheur bedekkend, stuurs turend, de kant van de laan in waar de eigenaar van de fiets is verdwenen. Een traan in haar ooghoek blijft zich eigenwijs verstoppen. Ze houdt haar ogen samengeknepen tegen de wind die feller wordt. Haar kaken op elkaar geklemd, alsof iemand haar nog kan horen, “die man is het schuld, oude vieze vuile afgeleefde seniele schlemiel!”
Ze stept een paar meter en zwiept haar andere been over het zadel van de herenfiets. Een zwaar motorgeluid vult de lucht met diepe trillingen. Achter de boom dendert een grote zware vrachtauto. Ze probeert te remmen maar daar waar op haar eigen fiets remmen zitten, ontbreken ze hier. Ze trapt wild naar achteren. Paniek in haar ogen. Het motorgeluid wordt overstemd door een eentonige luide claxon die smoort in een klap. Het is donker. De wind is gaan liggen.
Was ich nog zu sagen hatte…
Verhaal 3
Lorem Ipsum is simply dummy text of the printing and typesetting industry. Lorem Ipsum has been the industry’s standard dummy text ever since the 1500s, when an unknown printer took a galley of type and scrambled it to make a type specimen book. It has survived not only five centuries, but also the leap into electronic typesetting, remaining essentially unchanged. It was popularised in the 1960s with the release of Letraset sheets containing Lorem Ipsum passages, and more recently with desktop publishing software like Aldus PageMaker including versions of Lorem Ipsum.
“All our words are but crumbs that fall down from the feast of the mind.”
Kahlil Gibran
Ellen Gielkens
Zogenaamd kleurrijk
Om te vliegen zo vrij
Plakken pootjes in de klei
Teruggefloten
Roeptoeteren wij
Op vreemde vogels
Pikken onbegrensd
Alsof het een show is
Kijken met telelens
Pikken en vliegen tegelijk, is slechts Fladderen
Daar waar anderen
Balanceren met een ei
Ligt een erbij
Als een dood vogeltje
Grijs en kaalgeplukt
Divers pluimage dieper in de klei
Zweeft een veertje voorbij
Tint vluchtig de lucht
Om te vliegen zo vrij
Daar in groen blauwe wateren
Heerst gewichtloosheid
Of worden ook ginds je kleuren Geijkt?
Gaan en blijven
In de vertrekhal is de aankomst
Zojuist, nu of aanstonds?
We gaan rugwaarts vooruit
O een jakkerende band die in de rondte sluipt
Ons begin is net zo goed ons eind
Daar waar donkerte in licht verdwijnt
Of andersom kan het zijn
Een inademing die naar lucht hapt
Een uitademing die er halt houdt
Klaar om uit de aankomsthal te vertrekken
Al luchtfietsend door de ruimte te steppen
Geremd door de band die doorloopt
Lijzig in een waanzinnig tempo
Vermoeid schakelen we vitaal naar de volgende fase
Opgewekt doch met veel klagen
Als overjarige wijn zuur en excellent
Voor de kenner zogenaamd verfijnd en gepland
Zwaar op de maag streelt het droge vocht je tong
Bijtend zacht wordt het zuur zoet, een akelig genot
Vertroebelt na twee glazen je brein, of drie, of vier, of vijf…
Waar zou je zojuist, nu of aanstonds zijn?
Lieve jij
Lieve jij, ja jij,
Boent schoon
Onderwijst
Bakt door
Geeft zorg
Schrijft feit
Levert vol
Maakt gezond
Baart op
Oogst land
Houdt veilig
Blust brand
Bid heilig
Verwerkt vuil
Onderzoekt
Houdt schuil
En beproeft
Lieve jij, ja jij
Houd moet
Op je schouders
Rust
De maatschappij
Geen opsmuk
Onze bouwer
Gaat niet stuk
Is een sjouwer
Cement van ons geluk
Lieve jij, ja jij
Gaat niet zonder
Dag in en uit
Voedt monden
Kleine buit
Buigen we diep
Danken we groots
Kijken en zien
Hoe ongehoord
Knap en rijk
We zijn
Met eenieder aan boord
Lieve jij, ja jij
Wij
